Okolica

Aktywny wypoczynek pozwala nam oderwać się od spraw codziennych i odpocząć w "inny sposób".

Zmęczenie fizyczne spowodowane długim spacerem, wspinaczką lub jazdą na nartach daje olbrzymią satysfakcję.

Zatrzymując się u nas będziesz miał okazję posmakować tych niepowtarzalnych uroków.

Gorąco zapraszamy do spędzenia urlopu, zarówno letniego, jak i zimowe w Murzasichlu!

 

Dla narciarzy proponujemy wyciągi:

Hajduk

Wyciąg Hajduk

Hajduk Murzasichle - dla początkujących, oddalony od naszej willi o kilkaset metrów. Szkoła narciarska, serwis, wypożyczalnia. Długość stoku 400 m.

MałeCiche

Małe Ciche

Stacja Narciarska Małe Ciche - dla zaawansowanych i początkujących. Szkoła narciarska, serwis, wypożyczalnia. Wyciąg krzesełkowy i orczykowy. Długość tras od 200 m do 1300 m.

Nosal

Centrum Narciarskie Nosal

Centrum Narciarskie Nosal - dla zaawansowanych i początkujących. Szkoła narciarska, serwis, wypożyczalnia. Wyciąg krzesełkowy i orczykowy. Długość tras od 140 m do 650 m.

Szymoszkowa

Polana Szymoszkowa

Stacja Narciarska Polana Szymoszkowa - dla zaawansowanych i początkujących. Szkoła narciarska, serwis, wypożyczalnia. Wyciągi krzesełkowe. Długość tras 1300 m i 400 m.

Górskie wędrówki

Kasprowy

Kasprowy Wierch

Gubałówka

Gubałówka

Dolina

Dolina Kościeliska

Dolina2

Dolina Chochołowska

Dlaczego Zakopane?


Tatry i Podhale inspirowały twórców już w dobie i pozytywizmu - Adam Asnyk, Henryk Sienkiewicz.
Dopiero jednak dla artystów Młodej Polski góry stały się istotnym źródłem natchnienia, pod ich wpływem stworzyli wybitne dzieła literackie, muzyczne i teatralne.
W Zakopanem przełomu wieków doszło do bardzo owocnego artystycznie spotkania kultury przyjezdnych - często najwybitniejszych artystów tego czasu - z kulturą góralską. Niewielka wioska stała się kurortem wypoczynkowym dopiero w latach 80-tych XIX wieku.
"Z Krakowa dojeżdżało się tam góralską furmanką. Przejazd trwał dwa dni z noclegiem w Nowym Targu. Co dziesiąty człowiek, którego spotyka się na Krupówkach, był jakąś znakomitością" - pisał księgarz i wydawca Ferdynand Hoesick w 1889 roku.
Zakopane na kilka dziesięcioleci stało się miejscem corocznych zjazdów elity artystycznej kraju. Regularnie bywali tu Stefan Żeromski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Stanisław Wyspiański, Stanisław Przybyszewski.

Styl zakopiański

Wykrystalizował się z początkiem XX wieku w architekturze, dzięki pracom Stanisława Witkiewicza (1851-1915). Liczne wille jego projektu: "Pepita", "Koliba", "Sanatorium Doktora Hawranka", "Oksza", wznosili zamożni mieszczanie zjeżdżający do Zakopanego na lato. Wystrój owych budowli utrzymywany był również w stylistyce góralskiej a jej cechy nosiły meble, kominki, ozdoby domowe.
Koncepcja architektury głoszona przez Witkiewicza mówiła, iż typ ludowego budownictwa regionu Tatr powinien odrodzić się, jako styl polski. Wzorując się na konstrukcji góralskich chat Witkiewicz zaprojektował w Zakopanem począwszy od 1892 roku kilka willi, w tym najsłynniejszą i najbardziej klasyczną "Pod Jedlami" w 1897 roku. Inne budowle tego typu, to na przykład Muzeum Tatrzańskie (1913) i kaplica w Jaszczurówce (1904-06).
Budynki w stylu zakopiańskim charakteryzują się: wysokimi, półszczytowymi dachami, przystrojone stylizowanym góralskim zdobnictwem. Projekty te obejmowały zgodnie z estetycznymi potrzebami epoki również "małą architekturę" - dekorację wnętrz i sprzęty - dostarczając wiele zdobniczych motywów polskiej secesji i jej sztuce stosowanej.
Witkiewicz propagował tenże styl również przez publikacje, wydał dwa zeszyty "Styl zakopiański" 1904-1911. Zwrot ku kulturze ludowej posiadał tradycje sięgające początku XIX wieku. Już romantycy wierzyli, że w sztuce ludu przetrwały pierwiastki prasłowiańskie, które zdolne są odrodzić współczesną kulturę artystyczną. Wówczas też po raz pierwszy góralską chałupę Podhala uznano za relikt budownictwa prapolskiego - pogląd spopularyzowany w ostatniej ćwierci wieku XIX, gdy podhalańskie Zakopane awansowało do roli najmodniejszego letniska inteligencji wszystkich trzech zaborów Polski.
Modzie tej zawdzięczamy bez wątpienia szczególne zainteresowanie Podhalem wśród badaczy budownictwa i zdobnictwa ludowego, jak również wśród artystów, wykorzystujących ich studia dla własnej twórczości. Styl zakopiański zaczął się szybko rozpowszechniać poza Podhalem, budowle Witkiewicza stały się wzorem dla wielu architektów (np. dworce kolejowe, warszawskie kamienice) warto dodać, że i dziś podejmuje się takie próby i w całej Polsce można spotkać budynki - w lepszy lub gorszy - sposób naśladujące styl zakopiański.

"Koliba" Muzeum Stylu Zakopiańskiego

Wzniesiono ją w latach 1892-94 według projektu Stanisława Witkiewicza z roku 1891 - dla miłośnika góralszczyzny - Zygmunta Gnatowskiego, ziemianina z Ukrainy, jako pierwsze, pełne dzieło stylu zakopiańskiego. Niestety późniejsza przebudowa z 1901 roku zmieniła proporcje budowli. Do 1935 roku był tu pensjonat, potem m.in. dom wczasowy i sierociniec (1951-81).
Zdewastowany budynek przejęło Muzeum Tatrzańskie, które przeprowadziło gruntowny remont. W grudniu 1993 roku otwarto tu Muzeum Stylu Zakopiańskiego im. Stanisława Witkiewicza. Znajdują się tu m.in.:

zbiory etnograficzne Gnatowskiego w aranżacji Władysława Hasiora,
meble projektowane przez Stanisława Witkiewicza, Wojciecha Brzegę i Stanisława Barabasza,
obrazy, pamiątki, bibeloty.

W 1995 roku udostępniono ekspozycję we wnętrzach skrzydła zachodniego - kolekcja 31 portretów Stanisława Ignacego Witkiewicza. W "Kolibie" ma swoją siedzibę reaktywowane Towarzystwo Muzeum Tatrzańskiego.

Muzeum Tatrzańskie

Muzeum Tatrzańskie mieści się przy głównej ulicy Zakopanego - Krupówkach pod numerem 10.
Uczeni i artyści odwiedzający Zakopane na przełomie wieków w folklorze Podhala dostrzegli pozostałości pradawnej kultury narodowej. Ich ocaleniu miało służyć Muzeum Tatrzańskie (założone w 1888 roku), którego współtwórcą był m.in. Bronisław Piłsudski (brat Józefa późniejszego Marszałka) i również działający w Zakopanem Uniwersytet Wakacyjny, a także gimnazjum polskie wiele uwagi poświęcały prezentacji najnowszych zdobyczy nauki i literatury oraz szerzeniu krytycznej myśli społecznej i politycznej.
Pierwsze muzeum, w którym gromadzono najciekawsze okazy przyrody tatrzańskiej utworzono w Kuźnicach za czasów, kiedy właścicielami dóbr zakopiańskich byli Homolacsowie. Zbiory z tego okresu jednak zaginęły i nowa ekspozycja za sprawą Tytusa Chałubińskiego została udostępniona zwiedzającym dopiero w 1888 roku. Pierwszym kustoszem tego muzeum był miejscowy nauczyciel Władysław Roszek. Gmach dzisiejszy budowano przez kilka lat, a budowę ukończono w 1920 roku. Pierwsi zwiedzający przekroczyli progi dopiero dwa lata później (1922). Od tego czasu Muzeum Tatrzańskie stało się główną placówką naukowo-badawczą na Podhalu.
Wielka w tym zasługa pierwszego dyrektora Juliusza Zborowskiego, wybitnego językoznawcy i etnografa. To, że podczas wojny muzeum nie ucierpiało, zawdzięcza obiekt swastyce góralskiej zdobiącej fasadę budynku. Szczególnie w czasie niepogody, kiedy aura nie zachęca do wędrówek po Tatrach, można tu spotkać tłumy zwiedzających tę unikatową ekspozycję.
Obecny budynek nazywany jest często "murowanicą" projektu Franciszka Mączyńskiego z wykorzystaniem szkiców Stanisława Witkiewicza. W holu muzeum wita nas gipsowe studium Jana Nalborczyka do pomnika Chałubińskiego (1901). Prawe drzwi na wprost wejścia prowadzą do działu historii - głównie XX-wiecznej Zakopanego i Podhala. Oglądamy przekrój autentycznej XIX wiecznej chaty chłopskiej podzielonej na izby czarną i białą.
Sala na tyłach parteru obrazuje życie i kulturę górali podtatrzańskich: pasterstwo, sprzęty, ubiór, sztuki plastyczne, instrumenty ludowe. Duże zainteresowanie budzą mapy plastyczne Tatr i Pienin usytuowane na piętrze.
Wśród plansz i gablot geologicznych - dział z zabytkami górnictwa tatrzańskiego, głównie z wykopalisk Stefana Zwolińskiego.
Część poświęcona florze ukazuje roślinność gór w jej układzie piętrowym. Interesujące są zbiory ssaków i ptaków - pełna kolekcja tych drugich (głównie z zasobów Antoniego Kocyana) obejmuje 400 okazów należących do 230 gatunków. W holu na pierwszym piętrze odbywają się wystawy czasowe (np. fotografii zabudowań Podhala).
W Muzeum Tatrzańskim istnieje bogata biblioteka ukierunkowana na gromadzenie i udostępnianie publikacji dotyczących Tatr. Ogromny księgozbiór tatroznawczy obejmuje ok. 30000 pozycji.
Jako placówka badawcza muzeum sprawuje opiekę konserwatorską nad zabytkowymi obiektami na Podhalu, ma 8 oddziałów muzealnych (m.in. "Koliba").
Na zapleczu budynku powstał w 1953 roku ogród roślin tatrzańskich (alpinarium) Zakładu Ochrony Przyrody PAN. Odtworzono typowe siedliska górskie z florą ułożoną według pięter. Ogród obejmuje około 500 gatunków roślin kwiatowych i paprotników.
 
Willa "TATRY"
Maria i Andrzej Łukaszczyk
34-531 Murzasichle
ul.Sądelska 23a
tel./fax - 182 016 367
tel.kom. - 603 421 962
e-mail: dwtatry@wp.pl

Konto bankowe:
Łukaszczyk Maria
0912 4015 87 1111 0000 0813 6925

(c)2017, All Rights Reserved eJanosik.pl
Liczba odwiedzin: 9311